Monitoring wizyjny a ochrona danych osobowych

Monitoring wizyjny

Monitoring obiektu to współcześnie jedno ze skuteczniejszych metod ochrony osób oraz mienia. Nic więc dziwnego, że właściciele biznesów i zarządcy obiektów decydują się na instalacje kamer w budynkach komercyjnych. Warto jednak znać podstawy prawne monitorowania pracowników, aby w odpowiedni sposób chronić dane osobowe.

Dlaczego w budynkach komercyjnych instaluje się monitoring wizyjny?

Monitoring obiektu to skuteczny sposób na kontrolowanie inwestycji bez konieczności udziału pracowników ochrony fizycznej – jest więc sposobem na zmniejszenie kosztów ochrony obiektu. Współczesne systemy kamer pozwalają zapewnić wysoki poziom bezpieczeństwa nie tylko w budynkach, ale również na terenie zewnętrznym obiektu. Obraz z kamer przekazywany jest w czasie rzeczywistym i podlega kontroli w centrum alarmowym. Dzięki temu każde niepokojące zdarzenie jest natychmiast analizowane, a w razie konieczności podejmowana jest interwencja. Za pośrednictwem kamer rozmieszczonych w obiekcie i na jego terenie można przeprowadzać cykliczne wideo-obchody. Dodatkowym atutem jest możliwość rejestrowania zdarzeń i odtwarzania ich w razie potrzeby.

Monitoring obiektu i ochrona danych osobowych w świetle prawa

Monitoring wizyjny w budynkach podlega Ustawie o ochronie danych osobowych. Regulacje prawne określają granice dopuszczalności stosowania przez pracodawców monitoringu oraz wskazują obowiązki związane z monitorowaniem osób. W świetle prawa wizerunek utrwalony na nagraniach stanowi dane osobowe. W miejscu pracy monitoring wizyjny może być stosowany w celu:

  • zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom i klientom,

  • ochrony mienia,

  • kontroli produkcji,

  • zachowania w tajemnicy informacji narażających pracodawcę na szkodę.

Dane osobowe to informacje mające formę słowną lub graficzną, które umożliwiają zidentyfikowanie danej osoby, a więc zgodnie z przepisami RODO, wizerunek utrwalony na nagraniu stanowi właśnie dane osobowe. Obowiązkiem pracodawcy jest ustalenie celu wprowadzenia monitoringu, zakresu i sposobu zastosowania monitoringu oraz przetwarzania danych z nagrań. Informacja o monitoringu obiektu powinna znajdować się w regulaminie pracy lub w obwieszczeniu. Co więcej, wszyscy pracownicy powinni zostać poinformowani o tym, że w miejscu pracy zainstalowano kamery.

Pracodawca jako administrator danych zobligowany jest do prowadzenia dokumentacji, w której zawarte są niezbędne informacje (m.in. okres przechowywania danych, cele monitoringu, lokalizacja kamer, osoby odpowiedzialne za monitoring, warunki dostępu do nagrań).

Zasady monitorowania – czego nie wolno pracodawcy?

Zgodnie z Kodeksem pracy materiał z nagrań nie może być przechowywany przez okres dłuższy niż 3 miesiące, chyba że jest on materiałem dowodowym w toczącym się postępowaniu – wtedy termin przechowywania ulega przedłużeniu. Po upływie tego okresu nagrania zawierające dane osobowe powinny zostać zniszczone.

Kodeks pracy określa również, które pomieszczenia nie powinny być monitorowane – wymienia się tutaj pomieszczenia udostępniane związkom zawodowym, pomieszczenia sanitarne, szatnie i stołówki oraz palarnie. Wyjątek stanowi sytuacja, jeśli monitoring wizyjny w tych miejscach jest niezbędny do zapewnienia bezpieczeństwa lub zabezpieczenia mienia.

Written by 

Zespół zgranych i doświadczonych marketingowców, którzy uwielbiają dzielić się fachową wiedzą. Od wielu lat śledzimy najnowsze trendy reklamowe i wspieramy firmy fachową wiedzą marketingową.